Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

"Σύντομη ιστορία του Βαλταδώρειου", "Εξωτερικοί και εσωτερικοί χώροι του 1ου Γυμνασίου Κοζάνης" - Διαθεματικές εργασίες στη Νεοελληνική Γλώσσα Α' Γυμνασίου


Το 1ο Γυμνάσιο Κοζάνης ξεκινάει την παρουσία του σε ένα ιστορικό κτίριο της πόλης, το Βαλταδώρειο Γυμνάσιο Κοζάνης το οποίο χτίστηκε το 1899 με δωρεά των αδερφών Βασίλειου και Λάμπρου Βαλταδώρου. Το 1900 οργανώνεται και λειτουργεί σε πλήρες εξατάξιο Γυμνάσιο με πρώτο γυμνασιάρχη τον Παναγιώτη Λιούφη και δέχεται μετά από επιτυχείς εισιτήριες εξετάσεις μαθητές που τέλειωναν τις Αστικές σχολές αρρένων και μαθήτριες που τελείωναν το Παρθεναγωγείο.

  Έτσι άρχισε η πορεία ενός ιστορικού Γυμνασίου που μόρφωσε χιλιάδες παιδιά της Κοζάνης και της γύρω περιοχής. Το 1936-37 το Μικτό Γυμνάσιο Κοζάνης γίνεται οκτατάξιο χωρίζεται σε αμιγές Γυμνάσιο Αρρένων που μένει στο Βαλταδώρειο και σε Γυμνάσιο θηλέων. Στη διάρκεια της Κατοχής το κτίριο εντάσσεται από τους Γερμανούς κατακτητές και γίνεται διοικητήριο ενώ το σχολείο υπολειτουργεί κάτω από δραματικές συνθήκες σε διάφορους άλλους χώρους. Η πρώτη μεγάλη αλλαγή γίνεται το 1964 όταν το Βαλταδώρειο Γυμνάσιο από εξατάξιο Γυμνάσιο Αρρένων που ήταν ως τότε χωρίζεται σε 1ο και 2ο Γυμνάσιο και σε Λύκειο. Το 2ο Γυμνάσιο τότε στεγαζόταν σε ιδιόκτητο οίκημα επί της οδού Φον Κοζάνη.

  Μετά την Απριλιανή Δικτατορία κατά την οποία είχε επανέρθει το παλιό καθεστώς στην οργάνωση και των σχολείων και με την αξιόλογη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση το 1976 το Βαλταδώρειο Γυμνάσιο Αρρένων ξαναχωρίζεται σε 1ο-2ο Γυμνάσιο και σε δύο Λύκεια. Το 2ο Γυμνάσιο από το 1976-1979 μετακινήθηκε και συστεγάστηκε με το 6ο Δημοτικό σχολείο ώσπου το 1979 επιστρέφει στο Βαλταδώρειο, ενώ το 1981 γίνεται μικτό όπως όλα τα Γυμνάσια της χώρας. Το 1996 το 2ο Γυμνάσιο μεταφέρεται στο ενοικιαζόμενο κτίριο Χριστοφορίδη όπου και λειτουργεί ως το 1998. Το Σεπτέμβριο του 1998 μεταφέρεται, οριστικά πια, στο καινούργιο κτίριο της οδού Φιλίππου μαζί με το 5ο Γυμνάσιο Κοζάνης.


Αναμνήσεις παλαιού μαθητή του Βαλταδωρείου Γυμνασίου Κοζάνης.

   Βαλταδώρειο Γυμνάσιο ένα όνομα μια ιστορία. Ένα ιστορικό γυμνάσιο στο οποίο έχουν κάνει τα πρώτα τους βήματα στο χώρο της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης χιλιάδες μαθητές από την πόλη μας αλλά και από όλη τη γύρω περιοχή. Ένας από αυτούς υπήρξα κι εγώ. Γι’ αυτό και μέσα σ’ αυτές τις λίγες σειρές, θα προσπαθήσω να καταθέσω λίγες από τις αναμνήσεις, που έχω πιο βαθιά χαραγμένες και μπορώ να τις αποδώσω όσο πιο περιεκτικά γίνεται.
   Πηγαίνω στο μακρινό 1980 περίπου όπου και το σχολείο ανακαινίζεται μια και ήτανε στο κακό του το χάλι. Φανταστείτε ότι στους πάνω ορόφους υπήρχανε τρύπες στο πάτωμα από όπου παρακολουθούσαμε τις αίθουσες του κάτω ορόφου. Μετά από περιπλάνηση κάποιων μηνών σε άλλο γυμνάσιο, επιτέλους ανοίγει τις πόρτες του το ανακαινισμένο Βαλταδώρειο. Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό, το κτήριο έγινε πανέμορφο και τα υπόλοιπα γυμνάσια μας ζήλευαν που κάναμε μάθημα σ’ αυτό το στολίδι, που όντως ήτανε στολίδι για εκείνη την εποχή. Στολίδι βέβαια δεν ήταν μόνο το κτήριο αλλά και οι μαθητές του, για να περηφανευτούμε και λίγο, άντε και οι καθηγητές του, για να μην μείνουν παραπονεμένοι.
   Βέβαια, οι συνθήκες διδασκαλίας ήταν πολύ δύσκολες μια που αναγκαζόμασταν να πηγαίνουμε σε δύο βάρδιες εναλλάξ, πότε στην πρωινή έως τις 2 μ.μ. και πότε στην απογευματινή έως τις 7 μ.μ., αφού το Βαλταδώρειο χωριζόταν σε δύο γυμνάσια το 1ο και το 2ο. Το κλειστό γυμναστήριο δεν υπήρχε καν τότε, πράγμα βέβαια που θα ήταν και πολυτέλεια, αφού κλειστό γυμναστήριο δεν είχε ούτε η πόλη της Κοζάνης.
   Αυτά τα λίγα είχα να πω για το σχολείο της <<καρδιάς μας>> και θα ήθελα να πω στα παιδιά που φοιτούν εκεί τώρα, να είναι περήφανα, προσηλωμένα στο στόχο τους και παρά τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουμε όλοι μας, να μην το βάζουν κάτω και να συνεχίζουν πάντα τον αγώνα τους, με ψηλά το κεφάλι.        
Άννα Σμαράγδα, Μαρία Τερόλλη (Α4)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.